تـو آهـنگی...

 

 تن تـو آهـنگی است 

 و تـن من کلمه ای است 

 که در آن می نـشیند 

 تا نـغمه ای در وجود آیـد 

 سروده ی که تـداوم را می تـپد 

 در نگاهت همه ی مهـربـانی هاست: 

 قـاصدی که زنـدگی را خبر می دهد. 

 و در سکـوتـت همه صداها 

 فـریـادی که بـودن را 

 تـجربـه می کـند. 

              ((احمد شاملو))

زیباترین قسم..

‌ 

 

نه تو می مانی و نه اندوه

و نه هیچیک از مردم این آبادی...

به حباب نگران لب یک رود قسم،

و به کوتاهی آن لحظه شادی که گذشت،

غصه هم می گذرد،

آنچنانی که فقط خاطره ای خواهد ماند...

لحظه ها عریانند.

به تن لحظه خود، جامه اندوه مپوشان هرگز.

 

سهراب